Ga naar de inhoud

Wie weg is, is niet gezien

Ik verzamel aandoeningen als Pokemon.
Verzamel liever de stralen van een lentezon.
Te ver van mijn bed val ik om.
Terug op de grond toen ik opstond.

Ik wil marcheren maar ik kan het niet aan.
Teveel mensen negeren ons bestaan.
Mijn rolstoel is groot maar jij ziet mij niet staan.
We kunnen zo niet langer doorgaan.

Dus wees niet stil terwijl mijn rechten verdwijnen,
Laten we er met zijn allen een licht op schijnen.
Want Feminisme draait om de ons en niet de mij en,
Ik heb jou als je mij hebt.

Jacqueline

Ga naar de inhoud