Laat ons niet in de kou staan.

Als je (onzichtbaar) ziek bent, loop je tegen zoveel dingen aan. Onbegrip, mensen die denken dat je liever lui dan moe bent en je je aandoening faket voor aandacht, bijvoorbeeld. En dit kom je overal tegen: je familie die zegt dat “iedereen wel een beetje autistisch is en je niet zo achter een diagnose aan moet gaan”, je vrienden die je niet meer uitnodigen omdat je zo vaak af moet zeggen, en zelf bij je dokters moet je het gevecht aan gaan om serieus genomen te worden. Je zou er zomaar internal ableism van kunnen krijgen, zo vaak je dat je dit soort dingen hoort!

Ik ben behoorlijk nieuw in het wereldje van activisme, maar wil daarom niet minder gehoord worden. Door lichamelijke klachten, maar voornamelijk door angstklachten, is het voor mij niet mogelijk om fysiek aanwezig te zijn bij de disability march, helaas. Wat fijn dat de online disability march er is! Ik heb deze vorig jaar met veel aandacht gevolgd, en besloten om dit jaar ook zeker mijn stem te laten horen.

Dus: Hoor ons aan, verplaats je eens in onze schoenen en werk mee aan een inclusievere wereld. Laat ons niet in de kou staan.

Nikki