Onze Mira heeft een speech (NL) gegeven tijdens de Women´s March NL 2021. De speech is te bekijken op YouTube. Hieronder is de transcriptie te lezen. (de ´—´s geven Mira´s adempauzes aan)
Met mijn benen gespannen over elkaar gekruist zat ik in de kale behandelkamer.
Jij bent wel heel misvormd. Dit zei een arts in een academisch ziekenhuis tegen mij bij wie ik voor een onderzoek langskwam. Jij bent wel heel misvormd.
Ik zat nog maar een paar minuten in zijn kamer en nooit eerder wilde ik ergens zo snel weer weg.
Het gedrag van deze dokter is exemplarisch. Mensen met een beperking horen eigenlijk niet te bestaan: het is duur, het is een last, het is niet esthetisch gewenst. Kortom: we kunnen maar beter verdwijnen.—— Toch hebben deze en dergelijke ervaringen mij tot feminist gemaakt. ———
Het zijn deze ervaringen die mij deden en doen nadenken over intersectionaliteit.
Tijdens de huidige pandemie komen veel mensen met een beperking niet of nauwelijks meer op straat.
Dat ik op dit moment op een podium sta is een godswonder. Na bijna 12 maanden mijn huis nauwelijks te hebben verlaten, is spreken voor 500 mensen een behoorlijke overgang.
Al maandenlang is mijn kat mijn voornaamste gesprekspartner, zie ik mijn zorgverleners amper meer en is mijn huis voor vrienden verboden terrein.
De afgelopen tijd hebben vrienden en kennissen met een beperking hun angst om te sterven aan mij geuit. Pijnlijk en heel verdrietig, maar onze angst om te sterven tijdens deze pandemie is actueel en gegrond. ————
Niet alleen behoren velen van ons tot de risicogroep en zou Covid-19 voor ons nog wel eens verkeerd kunnen uitpakken. De vrees om geen adequate zorg of zelfs helemaal geen zorg te ontvangen als we ziek worden speelt ook mee.
Immers, waarom zou je een persoon die toch al onderliggende klachten heeft voorrang geven op een IC-bed als er ook een gezond iemand is die dit nodig heeft?
Wij zijn toch maar een last.
Het Engelse bureau voor statistiek Office for National Statistics deelde onlangs schokkende cijfers. Zes op de tien Coronadoden in 2020 in Engeland waren mensen met een beperking. ——- Dat is zeer zeker niet enkel het gevolg van een zwakkere gezondheid.
Ik zeg dit alles niet alleen uit woede en verdriet. Ik zeg dit ook omdat dit ons allemaal aangaat. Iedereen die nu voor mij staat, iedereen die nu naast jou staat kan te maken met krijgen met ziekte en handicap.
En ook dit is feminisme: de zorg die we aan elkaar verlenen, de onderliggende systemen van ongelijkheid, lichamen en geesten die niet aan het populaire schoonheidsideaal voldoen. Voor ons zijn de gevolgen van de pandemie een extra klap in het gezicht. Sommigen van ons waren door de bezuinigingen in de zorg al minimaal voorzien en kunnen het nu al helemaal vergeten. ———
Als laatste wil ik zeggen dat we hier wel degelijk iets aan kunnen veranderen. Nu we hier allen bijeen zijn wil ik jullie oproepen jullie recht te gebruiken deze komende verkiezingen. Stem. Stem op een vrouw, stem op een vrouw van kleur, stem op een vrouw van kleur met een beperking.